Η Τρίτη τάξη σε μια αποστολή ... ανθρωπιάς
Μια μέρα πριν τα σχολεία κλείσουν για το Πάσχα, η Τρίτη Λυκείου
πραγματοποίησε με επιτυχία την αποστολή που είχε από μέρες πριν σχεδιάσει και
οργανώσει, μια αποστολή ανθρωπιάς. Η ιδέα απλά συνέπεσε με τις γιορτινές ημέρες
που προμήνυαν την Ελπίδα και την Ανάσταση, γιατί ο στόχος δεν ήταν ευκαιριακός.
Θα έχει και συνέχεια.
Τα παιδιά, αν και μαθητές μιας φτωχικής και υποβαθμισμένης
συνοικίας, θέλησαν να κάνουν πράξη τις αρχές του εθελοντισμού και της αλληλοβοήθειας.
Αρχικά αναζήτησαν ένα σύλλογο που θα χρειάζονταν υποστήριξη και όταν κατέληξαν,
άρχισαν σιγά - σιγά από το υστέρημά τους να συγκεντρώνουν γάλατα παιδικά και πάνες.
Κάθε μέρα, με ένα κουτί γάλα στο χέρι! Κι όμως η ποσότητα που τελικά συγκεντρώθηκε
από μαθητές, γονείς και δασκάλους εξέπληξε τους πάντες!
Ο σύλλογος αυτός
είναι «η Αγκαλιά», που συνδράμει οικονομικά και στηρίζει ψυχολογικά ανύπαντρες
και φτωχές μητέρες. Ας τον έχουμε στο μυαλό μας, κι ας βοηθάμε όπως μπορούμε, γιατί βέβαια τα μωρά κάθε
μέρα χρειάζονται φροντίδα, όχι μόνο ημέρες γιορτών!!!
Η πρόεδρος του Δεκαπενταμελούς του σχολείου μας, Ευαγγελία Γκαβού, σημειώνει σχετικά με την πρωτοβουλία αυτή:
" Μπορεί στην σημερινή
εποχή να βιώνουμε δύσκολες καταστάσεις, όμως αυτές δεν επηρεάζουν τα ανθρωπιστικά
ιδεώδη που έχει ο καθένας από εμάς αναπτύξει μέσα από το ζεστό οικογενειακό και
ευρύτερο σχολικό περιβάλλον του. Άλλωστε, έντονη ήταν –και από καιρό διατυπωμένη-
η επιθυμία των μαθητών του σχολείου μας να βοηθήσουν συνανθρώπους μας που έχουν
ανάγκη.
Ως εκπρόσωπος των μαθητών του 8ου Λυκείου, θα ήθελα
να ενημερώσω για την φιλανθρωπική προσπάθεια που αναλάβαμε να φέρουμε εις πέρας.
Αφορά μητέρες μικρές σε ηλικία που αδυνατούν να μεγαλώσουν μόνες τα παιδιά τους
και χρειάζονται στήριξη. Τα μόνα αγαθά που ζητούν είναι ορισμένες βρεφικές
πάνες και γάλατα.
Συγκεντρώσαμε όσα υλικά μπορέσαμε, αρκετές κούτες είναι αλήθεια,
και την Παρασκευή 26 Απριλίου επισκεφτήκαμε την «Αγκαλιά». Δεν πρόκειται για ένα
ίδρυμα. Δεν φιλοξενούνται στο χώρο οι μητέρες με τα μωρά τους. Αντίθετα στηρίζονται
με τα απαραίτητα στο σπίτι τους, στο χώρο τους.
Ξεχωριστή και ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή που γνωρίσαμε
τον εθελοντή τυφλό, μα εξαιρετικά ικανό και δυναμικό γραμματέα του συλλόγου. Τέτοιος
ήταν ο ενθουσιασμός και η χαρά του, που μας έγραψε ένα μικρό κειμενάκι στην ιδιότυπη
γραφομηχανή του!!!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου